| مرجع | شرح | تعداد نمونه بر هر ژل | تعداد تست بر هر کیت |
|
|
|---|---|---|---|---|---|
| SRE617K | کیت الکتروفورز پروتئین سرم و ادرار/CSF تغلیظ شده | ۶ | ۶۰ | ||
| SRE600K | ۱۳ | ۱۳۰ | |||
| SRE601K | ۲۶ | ۲۶۰ | |||
| SRE636K | ۳۹ | ۳۹۰ |
کیت‌های جدید با فرمول بهبود یافته برای الکتروفورز پروتئین سرم (SPE) و ادرار/CSF تغلیظ شده، به منظور تفکیک پروتئین‌ها در سرم و ادرار تغلیظ شده‌ی انسانی توسط الکتروفورز روی صفحات ژل آگاروز تعبیه شده‌اند. پروتئین‌های سرم انسان به پنج ناحیه یا باند مجزا تفکیک می‌شوند که هر کدام شامل یک یا چند پروتئین متفاوت هستند. الگوها به صورت بصری برای یافتن اختلالات و دگرگونی‌های موجود در نواحی یا باندهای تفکیک شده مورد بررسی قرار می‌گیرند. چگالی سنجی (Densitometry) الگوها به ما اجازه می‌دهد تا به صورت نسبی نواحی پروتئین را کمیت سنجی کنیم. این کیت‌ها برای استفاده در دستگاه‌های کاملاً اتوماتیک Interlab G26 و Interlab Pretty طراحی شده‌اند.
آماده سازی Reagent:
تمامی Reagentها آماده استفاده هستند.
آماده سازی نمونه:
نمونه‌های سرم مستقیم.
ادرار یا CSF تغلیظ شده تا غلظت نهایی پروتئین ≥ ۲۰ g/L
نگهداری و پایداری نمونه:
سرم: یک هفته در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتیگراد.
ادرار/CSF: یک هفته در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتیگراد. یک ماه در دمای ۲۰- درجه سانتیگراد
مایعات بدن انسان شامل ترکیب‌های متفاوتی از پروتئین‌ها است. هر کدام از این واحدهای پروتئینی یک وظیفه‌ی خاص را در فرآیند فیزیولوژیکی به انجام می‌رساند؛ علاوه بر این، می‌دانیم که میزان پروتئین‌های مختلف در سرم خون رابطه‌ی نزدیکی با وضعیت سلامت و بیماری دارد. در میان تکنیک‌های در دسترس برای تفکیک پروتئین‌ها، الکتروفورز یک تکنیک شناخته شده و متنوع است که به طور معمول در آزمایشگاه‌های بالینی استفاده می‌شود. محبوب‌ترین روش آنالیز الکتروفورتیک پروتئین «الکتروفورز ناحیه‌ای» روی ژل آگارزو است. در الکتروفورز پروتئین سرم (SPE) که در pH 8.9 انجام می‌شود پنج باند حاصل می‌گردد: آلبومین و چهار گلبولین (هر بخش شامل تعدادی از پروتئین‌های مختلف): آلفا ۱ (α۱)، آلفا ۲ (α۲)، بتا (ß)، و گاما (γ). ارزیابی باندها با بررسی بصری، یک تاییدیه با ارزش تشخیصی فراهم می‌کند چرا که نمایی از پروتئین‌های اصلی که در فرآیندهای عملکردی و پاتولوژیکی نقش دارند را ارائه می‌کند.
ظاهر پروتئین‌های پلاسما در ادرار (proteinuria) ارزش والایی در ارزیابی عملکرد کلیه دارد. پروتئینوری (proteinuria) پاتولوژیکی به میزان تقریباً ۱۵۰ گرم پروتئین که در ادرار ۲۴ ساعته یافت می‌شود می‌گویند. الکتروفورز ادرار بهترین راه برای تشخیص پروتئین‌های غیرطبیعی در ادرار است. وجود یک باند غیرطبیعی نیاز به تشخیص تکمیلی توسط ایمونوفیکسیشن (Immunofixation) دارد (برای مثال برای بررسی وجود پروتئین بنس جونز Bence-Jones). پروتئین‌های غیرطبیعی در ادرار می‌توانند در یک پروتئینوری طبیعی وجود داشته باشند.